Skip to main content

Լավագույն ձայնն էլ երաժշտությունն է ♥

Առավոտյան արթնացա ագռավների  "բարձր " ձայներից , նրանց փետրակոտոր տեսարանից և բղավոցներից ... Անտանելի էր ...
 Օրվա ընթացքում ինչքա՜՜՜՜ն ձայներ ենք լսում  !!!! Օրվա սկզբում հարևանի երեխայի , հետո նույն հարևանի ամուսնու և երեխայի  , քո ընտանիքի անդամների բազում ձայները ... Դուրս ես գալիս ննջասենյակից լսում ես ընտանիքի անդամների ձայները : Հետո միացնում ես հեռուստացույցը ավելի շատ ձայն երևի թե ոչ մի տեղ չես կարող լսել : Հետո  պատուհանից դուրս ես նայւոմ էլի նույն հարևանի երեխայի անտանելի ձայնը ☻ Չես ուզում լսել հեռուստացույցի ձայները , անջատում ես այն : Վերցնում ես գիրքն ու սկսում տարվել գրքով .. Երբ հանկարծ սկսում ես լսել Յուջինի ու Անջելայի ձայները .. ♥
Ուզում ես Յուջինից էլ , Անջելայից էլ հանգստանալ և միացնում ես համակարգիչը  ... Նույնիսկ նրանց ձայնը , ում հետ Ֆեյսբուքով զրուցում ես , ամեն մի ձայնարկություն իր ձայնն է ստանում , այն էլ այն դեպքում երբ նրանց ձայնը երբևէ չես լսել ...
Հարևանի և նրա երեխայի ձայնը կրկին խանգարում է , բայց դու ,  միևնույնն է  , անում ես գործդ ...
 Արդեն երեկո է ...
Օրվա ընթացքում այդքա՜՜՜ն ձայներ եմ լսել ... Բազում երգիչների եմ լսել , բազում մարդկանց անիմաստ թվացող ու իմաստալից ձայներ ...  Բայց հիմա ես լսում եմ  Ռուբեն Հախվերդյանի ոչ այնքան հարուստ , բայց այն հատուկենտ ձայներից մեկը , որ իմաստ է պարունակում  ,  Սիրուշոյի Հախվերդյանին լրացնող նուրբ ձայնը ...   Հասկանում եմ , որ լավագույն ձայնը երաժշտությունն է ... Լավագույն կյանքն էլ երաժշտությամբ է ♥♥♥

Comments

Popular posts from this blog

Ես արդեն մեծ եմ

 Ձեռքս էր ընկել հայոց լեզվի 6-րդ դասարանի դասագիրքը: Թերթում , թերթում էի : Չափազանց լավ գիրք էր և ոչ միայն հայոց  լեզուն մատուցելու առմամբ , այլև գիրքն իր հագեցվածությամբ , իմաստուն խոսքերով , տեղեկատվությամբ: Եվ հերթով սկսեցի ընթերցել ասույթները , որ զետեղված էին յուրաքանչյուր դասի վերջում: Կարդում էի և հիանում մեծերի իմաստուն խոսքերով և մտածում , որ , եթե ես այդ տարիքում այդ գիրքը կարդացած լինեի Հանճար կլինեի : Կարդացի , կարդացի և հանկարծ նկատեցի "Ես արդեն մեծ եմ " վերնագրով առաջադրանք ՝շարադրություն գրելու: Չափազանց շատ դուրս եկավ այդ վերնագիրը և մոտ մեկ ամիս մտածում էի , թե ինչ գրել( թե ասա 6-րդ դասարանցին որտեղից գրեր???) : Եվ վերջիվերջո գրիչս , այս դեպքում ստեղնաշարս վերցրեցի ձեռքս: Չէ , չէ , չէ ... Ես մեծ չեմ , ես երբեք մեծ չեմ էլ դառնա , համենայն դեպս երբեք չեմ ընդունի այս , որ մեծ եմ :)  Ինչիս է հարկավոր մտածելը մեծ լինելու մասին , եթե կարելի է անհոգ , թեթև , ուրախ , երբեմն անմիտ ապրել...  Մեծերին շատ բաները թույլատրելի չէ , շատ բաները անկառավարելի , ...

Ով եմ ես?????

     Գիտեք, ամեն անգամ, երբ ինձ տարիներ շարունակ հանձնարարում էին գրել շարադրություն իմ մասին ,թե ով եմ ես,ինչպիսին եմ ես,ինչեր եմ սիրում :Ճիշտ է, մասամբ ես կարողանում էի տալ այդ հարցի պատասխանը ,սակայն այժմ ինչ - որ բան փոխվել է , քանի որ ես կարող եմ հանգիստ պատմել իմ մասին ,թե ինչպիսին եմ ես,ինչ եմ սիրում և այլն......... Եվ  գիտեք , իմ կարծիքով ինձ ամենից շատ  փոխեցին սոցիալական  կայքերը, և ես հիմա ազատ կարողանում եմ շփվել իմ ընկերների հետ վիրտուալ աշխարհում և հակառակվելով շատերին պիտի ասեմ, որ համացանցը այդքան էլ վատը չի, եթե դու կարողանում ես ճիշտ ձևով այն օգտագործել:Իսկ հիմա տամ հիմնական պատասխանը ողջ այս նախաբանից հետո, թե ով եմ ես.....      << Մարդը  ոչ հրեշտակ է , ոչ էլ կենդանի, և նրա դժբախտությունը այն է , որ ինչքան շատ է ձգտում հրեշտակի նմանվել, այնքան  շատ է նա վերածվում կենդանու>> Բլեզ Պասկալ     Հրաշալի խոսքեր է գտել Պասկալը բնութագրելու մարդուն և առանց չափազանցության:       Իսկ ...

Ես հաշվում եմ աշնան գույները

Մեկ ամսից քիչ ավել ժամանակ է մնացել , որպեսզի ավարտվի ամառը և սկսվի աշունը: Աշուն , որը կլինի սկիզբը նոր ուսումնական տարվա ՝ իմ վերջին դպրոցաուսումնական տարվա: Ամենակարևորը կլինի սկիզբը մի ուս.տարվա , որ համոզված եմ ՝ լինելու է չափազանց զբաղված  , հագեցած բազում  թվերով , խնդիրներով  , բառերով, վարժություններով  , ստեղծագործություններով , բայց ոչ ՝ Օդով: Իսկ օդը .. օդը ...  բազմիցս խոսել եմ , թե ինչ է նշանակում ինձ համար և հենց այդ պատճառով էլ բլոգս օդով է  ..     Եվ հենց այդ  հագեցվածության , զբաղվածության պատճառով էլ ես հաշվում եմ աշնան գույները : Ինձ ոչինչ երբևէ  չի գրավել աշնան մեջ , չի էլ գրավի երևի , բացի գույներից: Միակ հետաքրքիր բանը աշնան մեջ ՝ աշնան անթիվ , անհամար գույներ , որոնք հաշվում ես , հաշվում ... Բայց անկոպար են թվում ...  Հենց գույներով է , որ աշունն առանձնանում է մյուս եղանակներից ... 5994,5995,5996,5997.... Սրանք վերջ չունեն  :)