Առավոտյան արթնացա ագռավների "բարձր " ձայներից , նրանց փետրակոտոր տեսարանից և բղավոցներից ... Անտանելի էր ...
Օրվա ընթացքում ինչքա՜՜՜՜ն ձայներ ենք լսում !!!! Օրվա սկզբում հարևանի երեխայի , հետո նույն հարևանի ամուսնու և երեխայի , քո ընտանիքի անդամների բազում ձայները ... Դուրս ես գալիս ննջասենյակից լսում ես ընտանիքի անդամների ձայները : Հետո միացնում ես հեռուստացույցը ավելի շատ ձայն երևի թե ոչ մի տեղ չես կարող լսել : Հետո պատուհանից դուրս ես նայւոմ էլի նույն հարևանի երեխայի անտանելի ձայնը ☻ Չես ուզում լսել հեռուստացույցի ձայները , անջատում ես այն : Վերցնում ես գիրքն ու սկսում տարվել գրքով .. Երբ հանկարծ սկսում ես լսել Յուջինի ու Անջելայի ձայները .. ♥
Ուզում ես Յուջինից էլ , Անջելայից էլ հանգստանալ և միացնում ես համակարգիչը ... Նույնիսկ նրանց ձայնը , ում հետ Ֆեյսբուքով զրուցում ես , ամեն մի ձայնարկություն իր ձայնն է ստանում , այն էլ այն դեպքում երբ նրանց ձայնը երբևէ չես լսել ...
Հարևանի և նրա երեխայի ձայնը կրկին խանգարում է , բայց դու , միևնույնն է , անում ես գործդ ...
Արդեն երեկո է ...
Օրվա ընթացքում այդքա՜՜՜ն ձայներ եմ լսել ... Բազում երգիչների եմ լսել , բազում մարդկանց անիմաստ թվացող ու իմաստալից ձայներ ... Բայց հիմա ես լսում եմ Ռուբեն Հախվերդյանի ոչ այնքան հարուստ , բայց այն հատուկենտ ձայներից մեկը , որ իմաստ է պարունակում , Սիրուշոյի Հախվերդյանին լրացնող նուրբ ձայնը ... Հասկանում եմ , որ լավագույն ձայնը երաժշտությունն է ... Լավագույն կյանքն էլ երաժշտությամբ է ♥♥♥
Comments