Skip to main content

Անտարբերությունը հաղթանակ է (Վերադարձ բլոգոսֆերա)

Անցան այն տաժանակիր ամիսները  , երբ ես զբաղված էի , սովորում էի , սովորում ու սովորում ...Ահա այս , արդեն որպես ուսանող , կարող եմ գրել ազատ մտքով  ու ուղեղով ...
Ողջույն իմ սիրելի՛ ընթերցող ... Այսքան ժամանակ չգրելը իսկապես շատ վատ էր ՝ ձանձրալի ու անիմաստ ..  Երբեմն ուզում  էի գրել , բայց  մտքերս չէի կարողանում դասավորել , երբեմն չափից դուրս շատ բողոք կար ,   որ չէի կարող ասել , երբեմն չափից դուրս շատ  անիմաստություն ... Սակայն այսուհետ  կփորձեմ բոլոր մտքերս  (որպես ապագա կառավարող) կառավարել  և  առավել հետաքրքիրները հանձնել ձեր դատին ..
 Իսկ հիմա պատմեմ , թե ինչ տպավորություններ , փիլիսոփայական մտքեր այցելեցին ինձ այս  ժամանակաընթացքում :
Մի շատ կարևոր բան հասկացա . կարևոր չէ դու գդալ ես , քար , տաղանդ , թե պարզապես բարի մարդ , դու պիտի ունենաս ինքնակառավարման , ինքնասիրության զգացում , մանավանդ այն պահերին , երբ  որոշվում է ճակատագիրդ , այլ ոչ թե մտածես բոլորի մասին , բացի քեզնից : Հասկացա մեկ այլ բան ևս . կարևոր չէ , թե դու ինչ խելքի տեր ես ,  կարևոր է այն ,թե  դու քեզ ինչպես ես ցույց տալիս  :Հասկացա ՝ կյանքում իսկական արդարություն լինում է , բայց ոչ այն ժամանակ , երբ դու ես ցանկանում , այլ այն ժամանակ , երբ դու իսկապես արժանի ես և ինքդ քեզ արժանի ես համարում ☺
"Երկիր մոլորակը ընկերասեր չէ և թշնամի էլ չէ  բարի մարդկանց նկատմամբ. այն պարզապես անտարբեր է ..."  Շնորհակալություն Անդրե Մորուային  , որ ևս մեկ անգամ իր խոսքերով ապացուցեց , որ բարությունը երբեմն ավելի վատ կարող է անդրադառնալ քեզ վրա , քան չարությունը , եսասիրությունն ու  ագահությունը ... Երբեմն անտարբերությունը հաղթանակ է ♥

Comments

Popular posts from this blog

Ես արդեն մեծ եմ

 Ձեռքս էր ընկել հայոց լեզվի 6-րդ դասարանի դասագիրքը: Թերթում , թերթում էի : Չափազանց լավ գիրք էր և ոչ միայն հայոց  լեզուն մատուցելու առմամբ , այլև գիրքն իր հագեցվածությամբ , իմաստուն խոսքերով , տեղեկատվությամբ: Եվ հերթով սկսեցի ընթերցել ասույթները , որ զետեղված էին յուրաքանչյուր դասի վերջում: Կարդում էի և հիանում մեծերի իմաստուն խոսքերով և մտածում , որ , եթե ես այդ տարիքում այդ գիրքը կարդացած լինեի Հանճար կլինեի : Կարդացի , կարդացի և հանկարծ նկատեցի "Ես արդեն մեծ եմ " վերնագրով առաջադրանք ՝շարադրություն գրելու: Չափազանց շատ դուրս եկավ այդ վերնագիրը և մոտ մեկ ամիս մտածում էի , թե ինչ գրել( թե ասա 6-րդ դասարանցին որտեղից գրեր???) : Եվ վերջիվերջո գրիչս , այս դեպքում ստեղնաշարս վերցրեցի ձեռքս: Չէ , չէ , չէ ... Ես մեծ չեմ , ես երբեք մեծ չեմ էլ դառնա , համենայն դեպս երբեք չեմ ընդունի այս , որ մեծ եմ :)  Ինչիս է հարկավոր մտածելը մեծ լինելու մասին , եթե կարելի է անհոգ , թեթև , ուրախ , երբեմն անմիտ ապրել...  Մեծերին շատ բաները թույլատրելի չէ , շատ բաները անկառավարելի , ...

Ես հաշվում եմ աշնան գույները

Մեկ ամսից քիչ ավել ժամանակ է մնացել , որպեսզի ավարտվի ամառը և սկսվի աշունը: Աշուն , որը կլինի սկիզբը նոր ուսումնական տարվա ՝ իմ վերջին դպրոցաուսումնական տարվա: Ամենակարևորը կլինի սկիզբը մի ուս.տարվա , որ համոզված եմ ՝ լինելու է չափազանց զբաղված  , հագեցած բազում  թվերով , խնդիրներով  , բառերով, վարժություններով  , ստեղծագործություններով , բայց ոչ ՝ Օդով: Իսկ օդը .. օդը ...  բազմիցս խոսել եմ , թե ինչ է նշանակում ինձ համար և հենց այդ պատճառով էլ բլոգս օդով է  ..     Եվ հենց այդ  հագեցվածության , զբաղվածության պատճառով էլ ես հաշվում եմ աշնան գույները : Ինձ ոչինչ երբևէ  չի գրավել աշնան մեջ , չի էլ գրավի երևի , բացի գույներից: Միակ հետաքրքիր բանը աշնան մեջ ՝ աշնան անթիվ , անհամար գույներ , որոնք հաշվում ես , հաշվում ... Բայց անկոպար են թվում ...  Հենց գույներով է , որ աշունն առանձնանում է մյուս եղանակներից ... 5994,5995,5996,5997.... Սրանք վերջ չունեն  :)

Ով եմ ես?????

     Գիտեք, ամեն անգամ, երբ ինձ տարիներ շարունակ հանձնարարում էին գրել շարադրություն իմ մասին ,թե ով եմ ես,ինչպիսին եմ ես,ինչեր եմ սիրում :Ճիշտ է, մասամբ ես կարողանում էի տալ այդ հարցի պատասխանը ,սակայն այժմ ինչ - որ բան փոխվել է , քանի որ ես կարող եմ հանգիստ պատմել իմ մասին ,թե ինչպիսին եմ ես,ինչ եմ սիրում և այլն......... Եվ  գիտեք , իմ կարծիքով ինձ ամենից շատ  փոխեցին սոցիալական  կայքերը, և ես հիմա ազատ կարողանում եմ շփվել իմ ընկերների հետ վիրտուալ աշխարհում և հակառակվելով շատերին պիտի ասեմ, որ համացանցը այդքան էլ վատը չի, եթե դու կարողանում ես ճիշտ ձևով այն օգտագործել:Իսկ հիմա տամ հիմնական պատասխանը ողջ այս նախաբանից հետո, թե ով եմ ես.....      << Մարդը  ոչ հրեշտակ է , ոչ էլ կենդանի, և նրա դժբախտությունը այն է , որ ինչքան շատ է ձգտում հրեշտակի նմանվել, այնքան  շատ է նա վերածվում կենդանու>> Բլեզ Պասկալ     Հրաշալի խոսքեր է գտել Պասկալը բնութագրելու մարդուն և առանց չափազանցության:       Իսկ ...