Skip to main content

Խախտե՛նք լռությունը !!! Ոչինչ հավերժ չէ ...

 Գրեթե մեկ ամիս է ՝ ինձ համոզում եմ ինչ-որ նյութ գրել ... Չեմ ասում հաճելի չէ , ուղղակի դասերն այնքան են զբաղեցնում ուղեղս , որ ուրիշ բանի , առավել ևս բլոգի մասին մտածել չի լինում ... Բայց այսպես  , իհարկե , երկար շարունակվել չէր կարող : Եվ ինձ , իհարկե , օգնեց իմ սիրելի  Maroon 5-ը : Nothing lasts forever !!!!  Ոչ միայն հիասքանչ երգ , այլև հիասքանչ խորհուրդ , որ երբեք ոչինչ հավերժ չի ապրի և լռությունն էլ հավերժ չէ ... Խախտե՛նք լռությունը...
 Իսկ ինչն է հավերժ ??? Ո՛չ  !  Ոչինչ էլ հավերժ չէ . ո՛չ մարդիկ են հավերժ , ո՛չ մեր շրջապատն է հավերժ : Թումանյանն ասում էր  .
 "Գործն է անմահ, լա՛վ իմացեք,
Որ խոսվում է դարեդար,
Երնե՜կ նըրան, որ իր գործով
Կապրի անվերջ, անդադար։"
 Անշուշտ , նրա հետ չհամաձայնելը մեծագույն հանցագործություն կլինի : Չեմ էլ փորձի չհամաձայնել  ... Հավերժ են մարդու մտքերը , այն մտքերը  , որոնք գրելիս գրողը միգուցե չի էլ գիտակցել դրանց լրջությունը , բայց որոնք մեծագույն կերպով ապացուցում են մարդու հավերժությունը ...
Շատ մարդկանց մտքեր էլ  հավերժանում  են  այդպես էլ  կորցնելով իրենց տերերին , մոռացության մատնելով այն մարդուն , ով  հանճարեց այդ միտքը ... Սակայն շատ մարդկանց մտքեր էլ հավերժ մնում են հենց իրենց անուններով .. Հենց Թումանյանի վերոբերյալ միտքն էլ այն արտահայտություններից է , որ կարելի է հավերժ ասել և երբեք չսխալվել հեղինակի հարցում ....
Հավերժություն գոյություն չունի  :)  Հավերժությունը ստեղծվում է հենց մեր ձեռքով , մեր մտքով ու մեր սրտով  ☺
 Այո՛ , այո՛ ..
Միգուցե մի օր ես կամ Դուք էլ հավերժանանք : Միգուցե ստեղծեմ Հակի թեորեմը ???
 Կամ ասեմ բառեր , որոնք հարազատ ու ընդունելի կլինեն բոլորի կողմից և սերնդեսերունդ փոխանցվելով ՝ կդառնան հավերժ ??? Եկե՛ք չբացառենք ոչինչ  :)  Ուղղակի ապրենք այնպես , որ  և՛ մենք հաճույք ստանանք մեր ապրած կյանքից , և՛ ուրիշները ... Իսկ հավերժությունը կսպասի ...  Միգուցե պարզապես հանգիստ , թեթև և իմաստալից կյանքով ավելի շուտ հասնենք նրան , ինչ երազում ենք  ^_^ ???

Comments

Popular posts from this blog

Ես արդեն մեծ եմ

 Ձեռքս էր ընկել հայոց լեզվի 6-րդ դասարանի դասագիրքը: Թերթում , թերթում էի : Չափազանց լավ գիրք էր և ոչ միայն հայոց  լեզուն մատուցելու առմամբ , այլև գիրքն իր հագեցվածությամբ , իմաստուն խոսքերով , տեղեկատվությամբ: Եվ հերթով սկսեցի ընթերցել ասույթները , որ զետեղված էին յուրաքանչյուր դասի վերջում: Կարդում էի և հիանում մեծերի իմաստուն խոսքերով և մտածում , որ , եթե ես այդ տարիքում այդ գիրքը կարդացած լինեի Հանճար կլինեի : Կարդացի , կարդացի և հանկարծ նկատեցի "Ես արդեն մեծ եմ " վերնագրով առաջադրանք ՝շարադրություն գրելու: Չափազանց շատ դուրս եկավ այդ վերնագիրը և մոտ մեկ ամիս մտածում էի , թե ինչ գրել( թե ասա 6-րդ դասարանցին որտեղից գրեր???) : Եվ վերջիվերջո գրիչս , այս դեպքում ստեղնաշարս վերցրեցի ձեռքս: Չէ , չէ , չէ ... Ես մեծ չեմ , ես երբեք մեծ չեմ էլ դառնա , համենայն դեպս երբեք չեմ ընդունի այս , որ մեծ եմ :)  Ինչիս է հարկավոր մտածելը մեծ լինելու մասին , եթե կարելի է անհոգ , թեթև , ուրախ , երբեմն անմիտ ապրել...  Մեծերին շատ բաները թույլատրելի չէ , շատ բաները անկառավարելի , ...

Ես հաշվում եմ աշնան գույները

Մեկ ամսից քիչ ավել ժամանակ է մնացել , որպեսզի ավարտվի ամառը և սկսվի աշունը: Աշուն , որը կլինի սկիզբը նոր ուսումնական տարվա ՝ իմ վերջին դպրոցաուսումնական տարվա: Ամենակարևորը կլինի սկիզբը մի ուս.տարվա , որ համոզված եմ ՝ լինելու է չափազանց զբաղված  , հագեցած բազում  թվերով , խնդիրներով  , բառերով, վարժություններով  , ստեղծագործություններով , բայց ոչ ՝ Օդով: Իսկ օդը .. օդը ...  բազմիցս խոսել եմ , թե ինչ է նշանակում ինձ համար և հենց այդ պատճառով էլ բլոգս օդով է  ..     Եվ հենց այդ  հագեցվածության , զբաղվածության պատճառով էլ ես հաշվում եմ աշնան գույները : Ինձ ոչինչ երբևէ  չի գրավել աշնան մեջ , չի էլ գրավի երևի , բացի գույներից: Միակ հետաքրքիր բանը աշնան մեջ ՝ աշնան անթիվ , անհամար գույներ , որոնք հաշվում ես , հաշվում ... Բայց անկոպար են թվում ...  Հենց գույներով է , որ աշունն առանձնանում է մյուս եղանակներից ... 5994,5995,5996,5997.... Սրանք վերջ չունեն  :)

Ով եմ ես?????

     Գիտեք, ամեն անգամ, երբ ինձ տարիներ շարունակ հանձնարարում էին գրել շարադրություն իմ մասին ,թե ով եմ ես,ինչպիսին եմ ես,ինչեր եմ սիրում :Ճիշտ է, մասամբ ես կարողանում էի տալ այդ հարցի պատասխանը ,սակայն այժմ ինչ - որ բան փոխվել է , քանի որ ես կարող եմ հանգիստ պատմել իմ մասին ,թե ինչպիսին եմ ես,ինչ եմ սիրում և այլն......... Եվ  գիտեք , իմ կարծիքով ինձ ամենից շատ  փոխեցին սոցիալական  կայքերը, և ես հիմա ազատ կարողանում եմ շփվել իմ ընկերների հետ վիրտուալ աշխարհում և հակառակվելով շատերին պիտի ասեմ, որ համացանցը այդքան էլ վատը չի, եթե դու կարողանում ես ճիշտ ձևով այն օգտագործել:Իսկ հիմա տամ հիմնական պատասխանը ողջ այս նախաբանից հետո, թե ով եմ ես.....      << Մարդը  ոչ հրեշտակ է , ոչ էլ կենդանի, և նրա դժբախտությունը այն է , որ ինչքան շատ է ձգտում հրեշտակի նմանվել, այնքան  շատ է նա վերածվում կենդանու>> Բլեզ Պասկալ     Հրաշալի խոսքեր է գտել Պասկալը բնութագրելու մարդուն և առանց չափազանցության:       Իսկ ...