Skip to main content

Երջանկությունը նման է առողջությանը … Երբ այն ունես , չես նկատում …

Երջանկությունը նման է առողջությանը …
Երբ այն ունես , չես նկատում … "
Այս տողերը պատկանում են մեծագույն գրող Միխայիլ Բուլգակովի գրչին ("Երիտասարդ բժշկի գրառումները . Մորֆիյ") : Նմանատիպ արտահայտություններ շատ ենք լսում մեր կյանքում , բայց երևի չենք էլ հասկանում , թե որն է այս տողերի իսկական նշանակությունը ...
Ոմանք , իհարկե , իրենց երևակայելով մեծն փիլիսոփաներ , իրենց թույլ են տալիս եզրակացություններ կատարել այս հարցի շուրջ , բայց միայն նա կարող է խոսել երջանկությունից , ով իսկապես հասկանում է կյանքի իրական լինելը , իսկական կյանքի առկայությունը իր շրջապատում ...
Միգուցե մի քիչ բարդ եմ ասում , բայց երևի թե իմ նման մի քիչ " փիլիսոփաները" կհասկանան ասածիս իմաստը ^_^
Երջանկություն է անծանոթի երգի 3 հետաքրքիր նոտաները , որ երևի թե բոլորս էլ վայելել ենք , ինչպես ես հիմա (Ne- Yo " beautiful monster") : Երջանկություն է կյանքը ինքնին , երջանկությունը մեկ խնդիր ավել լուծելը , ընտանիքիդ առողջ տեսնելը , մարդկանց ժպիտները , նույնիսկ անծանոթների , ովքեր փողոցով քայլում են ...
Երջանկություն է , երբ ընկեուհիդ վերադառնում է ատամնաբուժարանից և պատմում ոչ թե ցավի մասին , որ պատճառեց բժիշկը , այլ վերջինիս գեղեցկության մասին ... Նույնիսկ երջանկություն է , երբ ուսուցչուհիներդ ուրիշ ուսուցիչների մասին մի քիչ բամբասում են , երբ անիմաստ հումորներ են պատմում , որոնք միայն իրենց են ծիծաղելի թվում ...
Երջանկություն է , երբ դիմացինդ երջանիկ է ...
Երջանկություն է , երբ դու ես երջանիկ...
Երջանուկթյուն է , երբ բոլոր- բոլորը երջանիկ են ...
Եղե՛ք երջանիկ ... Գնահատե՛ք երջանկությունը ...

Comments

Popular posts from this blog

Ես արդեն մեծ եմ

 Ձեռքս էր ընկել հայոց լեզվի 6-րդ դասարանի դասագիրքը: Թերթում , թերթում էի : Չափազանց լավ գիրք էր և ոչ միայն հայոց  լեզուն մատուցելու առմամբ , այլև գիրքն իր հագեցվածությամբ , իմաստուն խոսքերով , տեղեկատվությամբ: Եվ հերթով սկսեցի ընթերցել ասույթները , որ զետեղված էին յուրաքանչյուր դասի վերջում: Կարդում էի և հիանում մեծերի իմաստուն խոսքերով և մտածում , որ , եթե ես այդ տարիքում այդ գիրքը կարդացած լինեի Հանճար կլինեի : Կարդացի , կարդացի և հանկարծ նկատեցի "Ես արդեն մեծ եմ " վերնագրով առաջադրանք ՝շարադրություն գրելու: Չափազանց շատ դուրս եկավ այդ վերնագիրը և մոտ մեկ ամիս մտածում էի , թե ինչ գրել( թե ասա 6-րդ դասարանցին որտեղից գրեր???) : Եվ վերջիվերջո գրիչս , այս դեպքում ստեղնաշարս վերցրեցի ձեռքս: Չէ , չէ , չէ ... Ես մեծ չեմ , ես երբեք մեծ չեմ էլ դառնա , համենայն դեպս երբեք չեմ ընդունի այս , որ մեծ եմ :)  Ինչիս է հարկավոր մտածելը մեծ լինելու մասին , եթե կարելի է անհոգ , թեթև , ուրախ , երբեմն անմիտ ապրել...  Մեծերին շատ բաները թույլատրելի չէ , շատ բաները անկառավարելի , ...

Ով եմ ես?????

     Գիտեք, ամեն անգամ, երբ ինձ տարիներ շարունակ հանձնարարում էին գրել շարադրություն իմ մասին ,թե ով եմ ես,ինչպիսին եմ ես,ինչեր եմ սիրում :Ճիշտ է, մասամբ ես կարողանում էի տալ այդ հարցի պատասխանը ,սակայն այժմ ինչ - որ բան փոխվել է , քանի որ ես կարող եմ հանգիստ պատմել իմ մասին ,թե ինչպիսին եմ ես,ինչ եմ սիրում և այլն......... Եվ  գիտեք , իմ կարծիքով ինձ ամենից շատ  փոխեցին սոցիալական  կայքերը, և ես հիմա ազատ կարողանում եմ շփվել իմ ընկերների հետ վիրտուալ աշխարհում և հակառակվելով շատերին պիտի ասեմ, որ համացանցը այդքան էլ վատը չի, եթե դու կարողանում ես ճիշտ ձևով այն օգտագործել:Իսկ հիմա տամ հիմնական պատասխանը ողջ այս նախաբանից հետո, թե ով եմ ես.....      << Մարդը  ոչ հրեշտակ է , ոչ էլ կենդանի, և նրա դժբախտությունը այն է , որ ինչքան շատ է ձգտում հրեշտակի նմանվել, այնքան  շատ է նա վերածվում կենդանու>> Բլեզ Պասկալ     Հրաշալի խոսքեր է գտել Պասկալը բնութագրելու մարդուն և առանց չափազանցության:       Իսկ ...

Ես հաշվում եմ աշնան գույները

Մեկ ամսից քիչ ավել ժամանակ է մնացել , որպեսզի ավարտվի ամառը և սկսվի աշունը: Աշուն , որը կլինի սկիզբը նոր ուսումնական տարվա ՝ իմ վերջին դպրոցաուսումնական տարվա: Ամենակարևորը կլինի սկիզբը մի ուս.տարվա , որ համոզված եմ ՝ լինելու է չափազանց զբաղված  , հագեցած բազում  թվերով , խնդիրներով  , բառերով, վարժություններով  , ստեղծագործություններով , բայց ոչ ՝ Օդով: Իսկ օդը .. օդը ...  բազմիցս խոսել եմ , թե ինչ է նշանակում ինձ համար և հենց այդ պատճառով էլ բլոգս օդով է  ..     Եվ հենց այդ  հագեցվածության , զբաղվածության պատճառով էլ ես հաշվում եմ աշնան գույները : Ինձ ոչինչ երբևէ  չի գրավել աշնան մեջ , չի էլ գրավի երևի , բացի գույներից: Միակ հետաքրքիր բանը աշնան մեջ ՝ աշնան անթիվ , անհամար գույներ , որոնք հաշվում ես , հաշվում ... Բայց անկոպար են թվում ...  Հենց գույներով է , որ աշունն առանձնանում է մյուս եղանակներից ... 5994,5995,5996,5997.... Սրանք վերջ չունեն  :)