Ցերեկ

06:25- Դե՛ , դե՛ չզնգաս , չէ՛ , ՛չէ  : Զրնգում է զարթուցիչը...
08:30- Էլ չեմ կարող գրել , գնում եմ դասի ...
09:44- 1 րոպե և ամենամեծ երջանկությունը երբևէ՝ ազատում պատմության դասից  >_<
09:45- 14:59 - Վերջ , փախա՜՜՜՜՜՜՜՜նք  . Պահակն ուր է ??? Ոչինչ !!!  Գնացինք ...
15:37- Էլի ուշացանք  !!!  Դե լավ , ինչպես միշտ
18:00-20:00 - Քուն ուրիշի տանը , աչքերը բաց , խոսելով  >_<
21:34 - Գրում եմ այս նյութը : Գիտե՞ք շատ մեծ նշանակություն չունեցող է այն  , բայց միևնույն ժամանակ իմ ուղեղը հանգստացնող նյութ է , անվանը համապատասխան երգի հետ ... Երբեմն օրվա նույն կրկնություններից այնքան ես հոգնում ... Նույն առավոտը , ցերեկը և գիշերը , բայց երաժշտությունը միշտ օգնում է  խառնել այդ ամենը , փոխել ամեն բան  , մի նոտան դարձնում է ամեն մի րոպեդ մեկ այլ գույնի , նույնիսկ առօրյայում անպետք դարձած բառերը դառնում են ուրիշ տեսակի :14:30-ից 15:15 ընկած ժամանակահատվածում գտնվում է  որոշ ժամանակ երգին կրկին վերադառնալու համար : էլի  Maroon 5 , էլի Ադամ ,  նոր նոտաներ , հին երգերի մեջ նոր երանգներ : Այս է երաժշտությունը , այս է կյանքը  ^_^

Դարձավ 21-ն անց 41 րոպե շատ դանդաղ եմ գրում ՝ հասկանալով , որ կրկին պետք է վերադառնամ նույնին ՝  միօրինակ կյանքին ... Բայց  արդեն ինչքան ժամանակ է լսում եմ միևնույն երգը  ու համոզվում ՝ Կյանքը երաժշտություն է ՝  ցածր նոտաներով ու բղավոցներով,  մելիզմներով ու անիմաստ սեկունդաներով  >_ <