Skip to main content

Ոչխարների Էվոլյուցիան և մարդը :D

"Մարդը գնացական է , նրա լավ գործը՝ մնացական .ըսել է ՝ ինքն է մնացական: Այ , խոսքի օրինակ , էս շաքարը գցեցիր չայի մեջ , հալավ  , կորավ չկա , բայց չայն անուշացավ: Էնպես էլ լավ մարդը կմեռնի , բայց նրա լավ գործը աշխարհքը կանուշացնե: Թե չէ առանց լավ մարդու աշխարհքը շատ դառն է , օձի լեղի:"
                                                              Ավետիք Իսահակյան
 Իսկ ինչ են անում մարդիկ??? Նույնիսկ երեխաները , պատանիները ... Ցավոք , շատ քչերն են թեյին իսկապես համ տալիս և լավ գործով ապացուցում իրենց գոյության իմաստը երկրագնդի վրա: Յուրաքանչյուրը ծնվում է մի կոչվածությամբ , բայց շատ շատերը իրենց ուղին վերածում են բազմաճանապարհանոց մի կյանքի , որից թե՛ նրանք ոչինչ չեն հասկանում , թե՛ իրենց շրջապատողները: Իսահակյանն ասում է , թե առանց մարդու աշխարհը դառն է , բայց ինչ իմաստ ունի կամ քանի գրոշ կարող է արժենալ փուչ մարդու ապրելը , երևի դա ավելի դառն ու լեղի է դարձնում կյանքը , քան առանց նրանց: Որոշները քարշ են տալիս իրենց գոյությունը՝ աննպատակ և միայն նրանից , որ իրենք են սահմանափակ: Փնտրե՛ք , գտե՛ք , հիշե՛ք , մոռացե՛ք , բայց անհիմն մի՛ ապրեք: Ապրելը նմանվում է մակաղելու և մարդիկ էլ դառնում են ոչխարներ , որ ապրում , ուտում ու մորթվում են ... Բայց մինչ այդ մեզ էլ մորթելով: Երբևէ մտածել եք , որ ոչխարներն էլ կարող  են մարդկանց հետ կողք կողքի ապրել և խոսել??? Կպատասխանեք, որ ոչ երևի թե: Բայց մտածեք մի պահ , միգուցե նրանք ավելի խելացի դուրս գան , քան մարդիկ???Մարդկանց բանականությունը դնենք մի կողմ: Շատ մարդիկ դրանից էլ են զուրկ : Բայց , եթե մեզ հետ ապրեին , խոսեիր , չեմ ասում ՝ կարմիր չարուխ հագնեին արուները , իսկ էգերն էլ կիսաշրջազգեստ , բայց այնուամենայնիվ : Ինչքան հետաքրքիր կլիներ : Բա , օրինակ  Ջասթին Բիբեր լսող ոչխար , եթե լիներ : Համոզված եմ , նրանք հիմա էլ(անգիտակցորեն իհարկե մարդկանց համար անգիտակցորեն ), միգուցե  և լավ էլ գիտակից նայում են մարդկանց վրա , միգուցե և ծիծաղում նրանց տգիտության , անմտությանվրա , միգուցե և լավը սովորում նրանցից , որ մի օրէլ խոսեն և ինչու ոչ նաև մարդկանցից էլ լավը լինեն???
 ԴԵՀ !!!!Ապրենք ոչխարների հետ ՝ առանց ոչխարության , ոչխարներից վախենալով :D

                                                                                 ՈՉԽԱՐՆԵՐԻՑ ՎԱԽԵՑՈՂ ՀԱկ :)











Comments

Popular posts from this blog

Ես արդեն մեծ եմ

 Ձեռքս էր ընկել հայոց լեզվի 6-րդ դասարանի դասագիրքը: Թերթում , թերթում էի : Չափազանց լավ գիրք էր և ոչ միայն հայոց  լեզուն մատուցելու առմամբ , այլև գիրքն իր հագեցվածությամբ , իմաստուն խոսքերով , տեղեկատվությամբ: Եվ հերթով սկսեցի ընթերցել ասույթները , որ զետեղված էին յուրաքանչյուր դասի վերջում: Կարդում էի և հիանում մեծերի իմաստուն խոսքերով և մտածում , որ , եթե ես այդ տարիքում այդ գիրքը կարդացած լինեի Հանճար կլինեի : Կարդացի , կարդացի և հանկարծ նկատեցի "Ես արդեն մեծ եմ " վերնագրով առաջադրանք ՝շարադրություն գրելու: Չափազանց շատ դուրս եկավ այդ վերնագիրը և մոտ մեկ ամիս մտածում էի , թե ինչ գրել( թե ասա 6-րդ դասարանցին որտեղից գրեր???) : Եվ վերջիվերջո գրիչս , այս դեպքում ստեղնաշարս վերցրեցի ձեռքս: Չէ , չէ , չէ ... Ես մեծ չեմ , ես երբեք մեծ չեմ էլ դառնա , համենայն դեպս երբեք չեմ ընդունի այս , որ մեծ եմ :)  Ինչիս է հարկավոր մտածելը մեծ լինելու մասին , եթե կարելի է անհոգ , թեթև , ուրախ , երբեմն անմիտ ապրել...  Մեծերին շատ բաները թույլատրելի չէ , շատ բաները անկառավարելի , ...

Ով եմ ես?????

     Գիտեք, ամեն անգամ, երբ ինձ տարիներ շարունակ հանձնարարում էին գրել շարադրություն իմ մասին ,թե ով եմ ես,ինչպիսին եմ ես,ինչեր եմ սիրում :Ճիշտ է, մասամբ ես կարողանում էի տալ այդ հարցի պատասխանը ,սակայն այժմ ինչ - որ բան փոխվել է , քանի որ ես կարող եմ հանգիստ պատմել իմ մասին ,թե ինչպիսին եմ ես,ինչ եմ սիրում և այլն......... Եվ  գիտեք , իմ կարծիքով ինձ ամենից շատ  փոխեցին սոցիալական  կայքերը, և ես հիմա ազատ կարողանում եմ շփվել իմ ընկերների հետ վիրտուալ աշխարհում և հակառակվելով շատերին պիտի ասեմ, որ համացանցը այդքան էլ վատը չի, եթե դու կարողանում ես ճիշտ ձևով այն օգտագործել:Իսկ հիմա տամ հիմնական պատասխանը ողջ այս նախաբանից հետո, թե ով եմ ես.....      << Մարդը  ոչ հրեշտակ է , ոչ էլ կենդանի, և նրա դժբախտությունը այն է , որ ինչքան շատ է ձգտում հրեշտակի նմանվել, այնքան  շատ է նա վերածվում կենդանու>> Բլեզ Պասկալ     Հրաշալի խոսքեր է գտել Պասկալը բնութագրելու մարդուն և առանց չափազանցության:       Իսկ ...

Ես հաշվում եմ աշնան գույները

Մեկ ամսից քիչ ավել ժամանակ է մնացել , որպեսզի ավարտվի ամառը և սկսվի աշունը: Աշուն , որը կլինի սկիզբը նոր ուսումնական տարվա ՝ իմ վերջին դպրոցաուսումնական տարվա: Ամենակարևորը կլինի սկիզբը մի ուս.տարվա , որ համոզված եմ ՝ լինելու է չափազանց զբաղված  , հագեցած բազում  թվերով , խնդիրներով  , բառերով, վարժություններով  , ստեղծագործություններով , բայց ոչ ՝ Օդով: Իսկ օդը .. օդը ...  բազմիցս խոսել եմ , թե ինչ է նշանակում ինձ համար և հենց այդ պատճառով էլ բլոգս օդով է  ..     Եվ հենց այդ  հագեցվածության , զբաղվածության պատճառով էլ ես հաշվում եմ աշնան գույները : Ինձ ոչինչ երբևէ  չի գրավել աշնան մեջ , չի էլ գրավի երևի , բացի գույներից: Միակ հետաքրքիր բանը աշնան մեջ ՝ աշնան անթիվ , անհամար գույներ , որոնք հաշվում ես , հաշվում ... Բայց անկոպար են թվում ...  Հենց գույներով է , որ աշունն առանձնանում է մյուս եղանակներից ... 5994,5995,5996,5997.... Սրանք վերջ չունեն  :)