1000 դրամանոցի մենախոսությունը ընտրություններից հետո

 10,100,1000... Արդեն հազարմեկերորդ մարդու ձեռքում եմ : Չեմ հասկանում ՝ ինչ են անում նրանք ինձ հետ: Օրինակ , եթե ես ընտրելու իրավունք ունենայի , չէի վաճառի իմ ձայնը: Ճիշտ է, ես ընտրելու իրավունք չունեմ , կարելի է ասել ոչնչի իրավունք չունեմ, բայց մտածել  կարելի է: Հազարավոր ընկերներս միլիոնավոր մարդկանց ձեռքերում հայտնվեցին , ինչպես ես : Բայց ես չեմ էլ բողոքում : Հետաքրքիր էր : Ինչքան ծիծաղեցինք , երբ 10000 դրամանոցին դրեցին 5000 դրամանոցի վրա : 5000 դրամանոցից ոչինչ չէր մնացել: Ախր 10000 դրամանոցը շատ ծանր էր : Կամ հիշում եմ ՝ մեկի տուն էին տարել , որպես ընտրակաշառք: Մի  ճմռթված 1000 դրամանոցի տվեցին մի ընտանիքի: Նա շատ էր ուրախացել , որ նոր , ավելի նորմալ տերերի մոտ կհայտնվի : Այն  էլ ինչ?? Մի օր խանութ գնալիս կորցրեցին նրան :
 Գիտեմ ,որ մեզ բաժանելը ժողովրդին սխալ է: Բայց ախր , երբ  , օրինակ , ինձ մի թոշակառու տատիկի տվեցին , որն ինձ տեսնելուց առաջ արդեն պլաններ էր կազմել ՝ գնումներ անելու, ինչպես չանեին??? Ես ինձ երջանիկ էի զգում այդ պահին:
 Մեզանով սխալ է ապրելը: Բայց ախ առանց մեզ էլ չի լինի չէ??? Մի անգամ հայրս , ով ռուս էր (ռուբլին) ասաց , որ   հայտնի երգիչ ֆրեդի Մերկուրին ասել է." Փողով հարկավոր չէ երջանկանալ , բայց փողի միջոցով կարելի է երջանկություն ձեռք բերել:" Երբեմն մենք էլ ընկերներով , երբ հայտնվում ենք միևնույն մարդու դրամապանակում , հիշում ենք այս խոսքերը և քննարկում: Մեծ մարդիկ մեզ ավելի լավ են վերաբերվում , քան փոքր երեխաները: Դեռ մենք ոչինչ , բայց այն խեղճ 10 դրամանոցը ախր շատ մեղք է : Ինչ ասես անում են , ծակում , գցում ոտքերի տակ , ինչ մտքներով անցնում է : Լավ .... Շատ  մտածեցի : Ահա , այն բողոքավոր տիկինն էլ գալիս է : Տեսնենք հիմա ՝ում մոտ կհայտնվեմ: