Շնորհակալություն , Մադրի՛դ

 Երբեմն սպասված հաղթանակի իրականանալուց հետո բառերը չեն բավականացնում արտահայտելու այն , ինչ զգացիր խաղից հետո : Երևի թե Բարսելոնա-Ռեալ  խաղից հետո այդ երևույթի գագաթնակետն էր :  Միայն մի բան էի հասկանում , որ դողում էի այն մեծ ուրախությունից , որը տվեց ինձ և մյուս մադրիդիստներին Ռեալը : Հիմա էլ այնքան բան եմ ուզում ասել , բայց չեմ կարողանում :
 Մի քանի օր առաջ մտածում էի , որ չպետք է սիրեի ֆուտբոլը , որ ավելի լավ էր  " վարդագույն բանծիկով " աղջիկ լինեի , Ջասթին լսող , քան սիրեի ֆուտբոլ : Ֆուտբոլ , որը համոզված եմ երբեք չեմ թողնի , երբեք չեմ հրաժարվի այն թիմից , որն ինձ թույլ է տալիս շնչել: Բայց Ռեալը երբեք  չի թողնում շնչահեղձ լինել և դրա իսկական ապացույցը երեկվա խաղն էր :  Վերջում ավելացնեմ , որ շատ կցանկանայի և համոզված եմ , որ Մադրիդիստների հաղթանակները դեռ երկար ժամանակ կերջանկացնեն մեզ : Եվ այդ հաղթանակները մեզ կտան ամենակարևորը մի բան ՝ ՕԴ :
 Հաաա.... Մոռացա հարցնել : Երեկ Մեսսին խաղում էր ?????