Skip to main content

Մեր շատ սիրելի հեռուստաընկերությունները

Ինչպես բոլորիս էլ հայտնի է ( Իհարկե նրանց,ովքեր հեռուստացույց են դիտում) գոյություն ունենմի շարք հայկական հեռուստաալիքներ: Եվ շատ քիչ տարբերություննր կան այդ հեռուստաալիքների հաղորդումների և նախագծերի միջև:Ես ինքս TV ման եմ և հետևում եմ գրեթե ամեն ինչին , ինչը, որ կատարում է հայկական հեռուստաալիքներում:Իսկ ինչ է կատարվում? Կատարվում է այն,ո բոլորը զբաղված են միայն մի գործով  copy - paste+ translate: Եվ ոչ միայն հայկական շոու-բիզնես երգերն են copy և past հասկացություններով ողողված,այլ նաև մեր հեռուսաալիքների հաղորդումները:Այս հեռուստաալիքը մի նախագիծ ձեռնարկեց,մյուսը,լսելով այդ նախագծի մասին, ընդամենը մեկ շաբաթում նմանատիպ նախագիծ է կազմակերպում:Երևի թե մտաշում են այսպես." Ինքն արեց, բա ես": Եվ սկսվում է:Ոչ մի  հեռուստաընկերություն չունի իր սեփական,ուրույն դեմքը:Կա ընդամենը մի հեռուստաընկերություն,որը չի փորձում իր հաղորդումները դարձնել մյուսների նման;Ճիշտ է նրանք էլ են ընդօինակում,սակայն դա տհաճություն չի առաջացնում,որովհետև նրանք կոնկրետ ներկայացնում են ,թե որտեղից է սկիզբ առել տվյալ նախագիծը և հիմա էլ փորձարկում են Հայաստանում  ու հաջողության դեպքում այն շարունակություն կունենա: Իսկ մյուս հեռուստաալիքները,չեմ վախենա այդ բառից անամոթաբար ուղղակի խաբում են մարդկանց` ներկայացնելով արդեն ուրիշ երկրում կամ երկրներում հայտնի նախագիծը,որպես իրենց հեղինակային նախագիծ; Եվ հեռուստատեսության հետևողների մեշ մասը,ովքեր տեղյակ չեն լինում այդ նախագծից,որ իրականանում է այլ երկրում,նստում են և հիանում:
 Ցավոք,իմ կարծիքով, Հայաստանում սերիալները չեն ստացվում:Ուղղակի լցնում են առօրյադ և նրանք,ովքեր ոչինչ  չունեն  անելու սկսում են դիտել: Ինձ այնքան հետաքրքիր է ,երբ հեռուստաընկորությունը սերիալ է պատվիրում կամ նրան են առաջարկում այդ "գեղարվեստական նովելները"` նրանք գոնե սցենարի որոշ հատված ընթերցում են? Ես կաչծում եմ,որ`ոչ: Եթե կարդային,ապա բոլոր հեռուստաընկերություններով սերիալների նուըն սյուժեները չէին լինի: Պատմեմ,թե ինչն է նույնը: Եթե այս սերիալում ինչ-որ մեկը դառնում է հաշմանդամ,ապա մյուս 3 սերիալներում նույնպես  մի հերոս է գտնվում,որ դառնում է հաշմանդամ:Իսկ,եթե այն մյուս սերիալում այդ հաշմանդամը բուժվում է,ապա  հաջորդ սերիալներում էլ բոլորն անխտիր բուժվում են: Կամ էլ ,եթե այս սերիլաում գլխավոր հերոսը,ով դրական կերպար էր դառնում է հարբեցող`մյուսներում էլ բոլոր գլխավոր,դրական կերպարները դառնում են հարբեցող: Այսինքն,եթե դու հետևում էիր գրեթե բոլոր սերիալներին,ապա հիմա կարող ես դիտել միայն մեկը` հանգիստ լինելով, որ տեղյակ ես մյուս բոլոր սերիալներից նույնպես;Ախր,ով ստեղծեց այդ soap-operanerը!!!!!  Եվ ամենահետաքրքիրն այն է ,որ ես ,այսքան սերիալներ դիտելով, հիմա,երբ նովելներ ոմ կարդում անսպասելի ավարտի փոխարեն,ես արդեն սկզբից հասկանում եմ,թե ինչ է  կատարվելու վերջում: Մինչդեռ նովելի մյուս մեծագույն հատկությունը կայանում է  անսպասելի ավարտի մեջ; Հիմա ինձ կհարցնեք,եթե ես այսքան բողոքում եմ,ինչու եմ նայում; Ես կասեմ,որ նայում եմ միայն տեղեկացված լինելու համար,չէ որ արդեն սկզբում նշեցի,որ TV ման եմ: Ահա այսքանը: Ես կարող էի շարունակել պատմել,սակայն այսքանն էլ հերիք է ,որ ինչ-որ կերպ,ովքեր ինձ նման են փորձեն հեռանալ այդ երկնագույն էկրաններից,քանի որ գոյություններ ունեն ավելիկարևոր արժեքներ,քան այդ էժանագին և անիմաստ հաղորդումներն ու սերիալները:

   

Comments

Anonymous said…
Չգիտեմ ցավոք, թե բարեբախտաբար, TV համարյա չեմ նայում, ինչ էլ ականջովս ընկնում է, դա էլ միայն ստիպված, քանի որ տնեցիներն ունեն իրենց սիրած հաղորդաշարերը, հետևում են... TV-ի մասին մի կարծիք ունեմ, ինչքան հեռու, այնքան լավ...ինձ համար: )))
Anonymous said…
Հայկուհի ջան գրեթե կռահեցի, որ հեռուստատեսության մասին էիր գրել, որ նման չէ մյուսներին, ասեմ` ես ևս նման կարծիքի եմ: Որպես լրագրող մի փոքր այլ տեսակետից եմ նայում մեր TV-ների գործունեությանը, որը, ցավոք, այնքան էլ գոհացուցիչ չէ, բայց շատ գովելի է, որ մշտապես հետևում ես տեղեկացված լինելու համար: :))))
Հաս ջան երևիթե բարեբախտաբար,բայց դե էդքան հեռու լինել չեմ պատլերացնում,եթե մեր տանը միացված չլինի հեռուստացույցը կգժվեմ; իմ օրը սկսվում և ավարտվում է հեռուստացույցով
Իրինա ջան ասեմ,որ էդ իմ մոտ ծնված օրվանիցս ա ու էդ ա պատճառը,որ հաճախ ընկերուհիներս,եթե ինչ-որ բան են ուզում նայել ես իրենց առաջին տեղեկատուն եմ մինիԵթերը
Մարիամ said…
հաճախ ընկերուհիներս,եթե ինչ-որ բան են ուզում նայել ես իրենց առաջին տեղեկատուն եմ մինիԵթերը

et mek@ hastat!

Popular posts from this blog

Ես արդեն մեծ եմ

 Ձեռքս էր ընկել հայոց լեզվի 6-րդ դասարանի դասագիրքը: Թերթում , թերթում էի : Չափազանց լավ գիրք էր և ոչ միայն հայոց  լեզուն մատուցելու առմամբ , այլև գիրքն իր հագեցվածությամբ , իմաստուն խոսքերով , տեղեկատվությամբ: Եվ հերթով սկսեցի ընթերցել ասույթները , որ զետեղված էին յուրաքանչյուր դասի վերջում: Կարդում էի և հիանում մեծերի իմաստուն խոսքերով և մտածում , որ , եթե ես այդ տարիքում այդ գիրքը կարդացած լինեի Հանճար կլինեի : Կարդացի , կարդացի և հանկարծ նկատեցի "Ես արդեն մեծ եմ " վերնագրով առաջադրանք ՝շարադրություն գրելու: Չափազանց շատ դուրս եկավ այդ վերնագիրը և մոտ մեկ ամիս մտածում էի , թե ինչ գրել( թե ասա 6-րդ դասարանցին որտեղից գրեր???) : Եվ վերջիվերջո գրիչս , այս դեպքում ստեղնաշարս վերցրեցի ձեռքս: Չէ , չէ , չէ ... Ես մեծ չեմ , ես երբեք մեծ չեմ էլ դառնա , համենայն դեպս երբեք չեմ ընդունի այս , որ մեծ եմ :)  Ինչիս է հարկավոր մտածելը մեծ լինելու մասին , եթե կարելի է անհոգ , թեթև , ուրախ , երբեմն անմիտ ապրել...  Մեծերին շատ բաները թույլատրելի չէ , շատ բաները անկառավարելի , ...

Ով եմ ես?????

     Գիտեք, ամեն անգամ, երբ ինձ տարիներ շարունակ հանձնարարում էին գրել շարադրություն իմ մասին ,թե ով եմ ես,ինչպիսին եմ ես,ինչեր եմ սիրում :Ճիշտ է, մասամբ ես կարողանում էի տալ այդ հարցի պատասխանը ,սակայն այժմ ինչ - որ բան փոխվել է , քանի որ ես կարող եմ հանգիստ պատմել իմ մասին ,թե ինչպիսին եմ ես,ինչ եմ սիրում և այլն......... Եվ  գիտեք , իմ կարծիքով ինձ ամենից շատ  փոխեցին սոցիալական  կայքերը, և ես հիմա ազատ կարողանում եմ շփվել իմ ընկերների հետ վիրտուալ աշխարհում և հակառակվելով շատերին պիտի ասեմ, որ համացանցը այդքան էլ վատը չի, եթե դու կարողանում ես ճիշտ ձևով այն օգտագործել:Իսկ հիմա տամ հիմնական պատասխանը ողջ այս նախաբանից հետո, թե ով եմ ես.....      << Մարդը  ոչ հրեշտակ է , ոչ էլ կենդանի, և նրա դժբախտությունը այն է , որ ինչքան շատ է ձգտում հրեշտակի նմանվել, այնքան  շատ է նա վերածվում կենդանու>> Բլեզ Պասկալ     Հրաշալի խոսքեր է գտել Պասկալը բնութագրելու մարդուն և առանց չափազանցության:       Իսկ ...

Ես հաշվում եմ աշնան գույները

Մեկ ամսից քիչ ավել ժամանակ է մնացել , որպեսզի ավարտվի ամառը և սկսվի աշունը: Աշուն , որը կլինի սկիզբը նոր ուսումնական տարվա ՝ իմ վերջին դպրոցաուսումնական տարվա: Ամենակարևորը կլինի սկիզբը մի ուս.տարվա , որ համոզված եմ ՝ լինելու է չափազանց զբաղված  , հագեցած բազում  թվերով , խնդիրներով  , բառերով, վարժություններով  , ստեղծագործություններով , բայց ոչ ՝ Օդով: Իսկ օդը .. օդը ...  բազմիցս խոսել եմ , թե ինչ է նշանակում ինձ համար և հենց այդ պատճառով էլ բլոգս օդով է  ..     Եվ հենց այդ  հագեցվածության , զբաղվածության պատճառով էլ ես հաշվում եմ աշնան գույները : Ինձ ոչինչ երբևէ  չի գրավել աշնան մեջ , չի էլ գրավի երևի , բացի գույներից: Միակ հետաքրքիր բանը աշնան մեջ ՝ աշնան անթիվ , անհամար գույներ , որոնք հաշվում ես , հաշվում ... Բայց անկոպար են թվում ...  Հենց գույներով է , որ աշունն առանձնանում է մյուս եղանակներից ... 5994,5995,5996,5997.... Սրանք վերջ չունեն  :)