Սևան-Գավառ ավտոբուսում

    Անտանելի է......... Գիտեք, ամեն անգամ փորձում եմ պատճառաբանություն գտնել` արդարացնելու մարզերում տիրող իրավիճակը, սակայն չեմ գտնում: Եվ, եթե այս ճանապարհն անցնելուց  տարիներ հետո ես չունենամ նյարդային խնդիրներ,ապա ինձ երջանիկ մարդ կհամարեմ:Ահա և ներկայացնեմ իմ ապագա նյարդային խնդիրների պատճառները:
    Ավտոբուսի մեջ բոլորը տեղավորվում են : Հասնում ենք հաջորդ կանգառ: Ես ,իհարկե, չգիտեմ, թե նորմալ ավտոբուսը քանի մարդ պիտի տեղավորի,բայց,որ այս ավտոբուսում 50-ն անցնում էին դա փաստ էր:Եվ հենց այդ ընթացքում սկսում են բղավել և զրուցել: Հանկարծ դիմացի նստածը թեքվում է և  ավտոբուսի վերջում նկատում  մեկին,ում երևի 20 տարի առաջ է տեսել և սկսվում է ... Դիմացից բղավում են մինչև ավտոբուսի վերջ:Հետո նոր ծանոթներ էլ են գտնվում և սկսում են բղավել,ծիծաղել,խոսել և տխրել: Երևի թե հիշում են վերջին 20 տարվա բոլոր անցքերը:Հետո այդ նոր հայտնաբերված ծանոթները.ովքեր նստած են լինում սկսում են իրենց տեղը առաջարկել կանգնածներին և նորից խառնաշփոթ իրավիճակ: Քիչ անց  ավտոբուսը կանգնում է  և ներս է մտնում մի տիկին իր երկու թոռնիկներով: Նրանք տեղավորվում են: Եվ այդ երկու թոռնիկները սկսում են գոռալ: Իրար հետ "խաղալ", ինչպես ասում է  նրանց տատիկը,եթե ինչ-որ մեկը խնդրում է , որ մի քիչ  կամաց բղավեն: Իսկ ինչ վերաբերում է ավտոբուսին և տեղ հասնելուն, ապա,եթե այն սովորաբար պիտի տեղ հասնի 1 ժամում  այն հասնում է մոտ 2 ժամում: 2 րոպեն.եթե ոչ րոպեն մեկ այն կանգ է առնում,ովքեր նստում են ,ովքեր իջնում: Եվ ամենահետաքրքիրն այն է ,որ նրանք իջնում են ուղիղ իրենց տան դիմաց: Ինչպես կլինի,որ նրանք 1 մետր այն կողմ իջնեն:Բայց ամենակարևորը երաժշտությունն է ,որն ուղեկցում է քեզ ողջ ճանապարհի ընթացքում: Եթե դու ծանոթ չես ռաբիս, մուղամ երաժշտությանը, կարող ես 1 ժամում ճանաչել ռաբիսի բոլոր "աստղերին": Իսկ վարորդների մասին խոսք չկա: Նրանց կարելի է բաժանել 2 խմբի  ` վարորդներ,որոնք խառնվում են ամեն ինչին, քշում են  այնպես, ինչպես կարողանում են` չմտածելով,որ մարդ են տեղափոխում և վարորդներ,որոնք քիչ,թե շատ մտածում են, որ կարտոֆիլի փոխարեն մարդ են տեղափոխում:
   Եվ վերջում , եթե անդրադառնանք մարդկանց, ապա միայն մի բան չեմ հասկանում:Ողջ աշխարհում մարդկությունն առաջընթաց է ապրում , ինչու են Հայաստանի(մեծամասամբ մարզերի )  բնակիչները հետադիմում?Եթե նայենք երիտասարդ աղջիկներին, բոլորի մազերը հարդարված են այնպես, ինչպես "Աննա " հեռուստասերիալի գլխավոր հերոսուհունը: Իսկ զգեստների ամսին խոսք չկա:Այնպիսի տպավորություն է , որ , ով , ինչ գտել է տանը, այսպես ասած քաշել է վրան և ճանապարհ ընկել: Ավելի մեծ տարիքի կանանց մասին կարող եմ ասել, որ ընդհանրապես իրենց արտաքինի ամսին չեն մտածում: Նույնիսկ տարրական հարցերում, ինչպես մազերը սանրելը: Տղամարդիկ կանանցից ավելի վատ և չեմ էլ ցանկանումդրան անդրադառնալ:
  Իսկ ամենավերջում կցանակնայի շնորհակալություն հայտնել մեր կառավարությանը,ովքեր մեզ 5 տարի տանջելուց հետո ասֆալտապատեցին Սևան-Գավառ ճանապարհը: Ինչ արագ են աշխատում?
   Ահա և այսքանը: Եզրակացությունները թողնում եմ ձեզ: