Շնորհավոր, 2016 ^_^

Երբ «Օկեան Էլզի»-ն սկսում է երգել չհանձնվելու մասին, ամենայն անկեղծությամբ, ուզում ես գրկել Վակարչուկին էլ, խմբի մնացած անդամներին էլ, երգն էլ, նոտաներն ու ամենակարևորը՝ բառերն էլ: Ուզում ես արյանդ էրիթրոցիտներին միացնել «Я не здамся без бою»-ն, որ երբեք ու երբեք չհանձնվես: Չհանձնվես, որ չպարտվես, չընկրկես, այլ միայն առաջ գնաս:


Այսօր 2015 թվականի դեկտեմբերի 31-ն է: Իրականում ամսվա սովորական օր, որին էլի հաջորդելու ամենասովորական հունվարի 1-ը: Մենք փոխում ենք օրվա զգացողությունը, մենք ուզում ենք փոխել մեզ ու շունչ տալ մեր ցանկություններին ու երազանքներին:

Միայն այսօր:

Միայն վաղը:

Իրականում ո՛չ այսօր, ո՛չ վաղը, ո՛չ մեկ այլ օր մեր կյանքում ոչինչ էլ չի փոխվի:

Ու հենց դրա համար, ես ուզում եմ ձեզ՝ իմ սիրելի ընթերցողներին, շնորհակալություն հայտնել, այսքան սիրուն 2015-ի համար: Ձեր մեկնաբանությունների, հաղորդագրությունների ու ամենասիրուն խոսքերի համար ես դեռևս գրում եմ ու կգրեմ այնքան, մինչև չխեղդվեմ տառերի ու բառերի հորձանուտում, մինչև չայրվեմ իմ նախադասությունների ապտակներից ու չլողամ նրանց գեղեցկության ու տափակության մեջ:

Ինչևէ, շնորհավոր, բոլորիդ:

ԵՐԲԵՔ, չհանձնվե՛ք:
Պայքարե՛ք, կեղեքվե՛ք, տանջվե՛ք, լացե՛ք ու ժպտացե՛ք, բայց մի՛ հանձնվեք:
Առանց մարտի, առանց Վակարչուկյան պատվիրանի, առանց կյանքի:

Ձեզ լիքը-լիքը հաղթանակներ ու ջերմություն Նոր տարում:

Առո՛ղջ եղեք:


Կհանդիպենք, արդեն մյուս տարի՝ նոր գրառումներով, նոր ջերմությամբ, ծրագրերով, նախագծերով ու նպատակներով :)

Շնորհակալություն, ձեզ շա՜տ սիրող Հակ ♥