Skip to main content

Էյմի

Կարդալուց առաջ , միացրե՜ք երգը , շնորհակալություն  )))))))))))

Հերթով հավաքում էի այդ կտորները : Այն տարիների ընթացքում , որ ես հասցրել էի այս աշխարհի վրա ապրել , հավաքել էի 1000-ից ավելի կտոր , փորձել էի գոնե մեկ անգամ բոլորը միացնել իրար ու ստեղծել այն , ինչ երազում էի բոլոր այդ տարիների ընթացքում : Տարին ունի 365 օր , բայց իմ  կտորները միշտ ավելի ու ավելի էին դառնում , երբ Նոր տարվա գիշերը ՝ սիրելի ֆիլմերս դիտելուց հետո , փորձում էի ի մի բերել ու փոխանցել հաջորդ տարվան : Օրերը գնում էին , Նոր տարիները փոխվում էին ՝ հաջորդելով միմյանց , իսկ այդ կտորները գնալով ավելի մանր էին դառնում , փոքրանում ու մեծանում ՝ առանց ինձ հարցնելու :
Դուրս էի գալիս զբոսնելու և փորձում էի գտնել այն կտորները , որոնք ինձ թվում էր  , թե կորցրել էի : Յուրաքանչյուր տարի ավելանում էին իմ կորցրած ու այդպես էլ չգտած կտորները :
Բայց ես չէի հիասթափվում , հիշում էի բոլոր ուժեղ մարդկանց , որ ես կյանքումս հանդիպել եմ . ճանապարհի փոքրիկ երեխային , որ չկարողանալով , միևնույնն է , բարձրացնում է այդ քարը , ուղղակի ինքն իրեն ապացուցելու, որ կարող է անել դա  !!! Ես հիշում էի , որ սա ընդամենը կյանք է , որ բոլորն ասում են , թե կյանքը ապրում են մի անգամ ՝ բերելով իրենց բազմամյա փորձը : Ես հիշում էի  բոլոր փոքր , գերփոքր ու աներևակայելիորեն չերևացող , բայց անչա՜փ գեղեցիկ իմ կտորները : Կտորները , որոնք ես պահում էի իմ ուղեղում ու սրտում ՝ մի օր ամբողջացնելու համար )))
Հիշում էի բոլոր այն մարդկանց , որ պայքարում էին իրենց կյանքի համար :
Այն մարդկանց , որոնք ապրում են ոչ թե երազանքի , այլ իրականության համար : Այն իրականության ՝ դաժան ու աննպատակ , որ չի թողնում նրանց ապրել այնպես , ինչպես կցանկանային :
Ես երազում էի իմ հավաքած կտորներով այն նկարը ստեղծել , որ հանդիպել էի բոլոր հեքիաթային ֆիլմերում :
Ես երազում էի իմ կտորները հավաքել ու նվիրել կյանքին :
Ես փորձում էի իմ  յուրաքանչյուր կտորը սիրել , երազել , ցանկանալ, վայելել ու ապրել  ~
Ես էյմին եմ, չեմ էլ հիշում ՝ քանի տարեկան , սիրում եմ կյանքն ու իմ նմաններին : Չեմ սիրում անարդարություններն ու տգեղներին  (կներեք  :) ) : Երազում եմ մի օր բոլորս կտորները ՝ երազանքիս կտորները ,  հավաքել ու նվիրել ուրիշներին : Իմ երազանքները կկատարվեն , իսկ կտորները , երևի , կօգնեն ուրիշներին : Շնորհակալ եմ  :)

Comments

Popular posts from this blog

Ես արդեն մեծ եմ

 Ձեռքս էր ընկել հայոց լեզվի 6-րդ դասարանի դասագիրքը: Թերթում , թերթում էի : Չափազանց լավ գիրք էր և ոչ միայն հայոց  լեզուն մատուցելու առմամբ , այլև գիրքն իր հագեցվածությամբ , իմաստուն խոսքերով , տեղեկատվությամբ: Եվ հերթով սկսեցի ընթերցել ասույթները , որ զետեղված էին յուրաքանչյուր դասի վերջում: Կարդում էի և հիանում մեծերի իմաստուն խոսքերով և մտածում , որ , եթե ես այդ տարիքում այդ գիրքը կարդացած լինեի Հանճար կլինեի : Կարդացի , կարդացի և հանկարծ նկատեցի "Ես արդեն մեծ եմ " վերնագրով առաջադրանք ՝շարադրություն գրելու: Չափազանց շատ դուրս եկավ այդ վերնագիրը և մոտ մեկ ամիս մտածում էի , թե ինչ գրել( թե ասա 6-րդ դասարանցին որտեղից գրեր???) : Եվ վերջիվերջո գրիչս , այս դեպքում ստեղնաշարս վերցրեցի ձեռքս: Չէ , չէ , չէ ... Ես մեծ չեմ , ես երբեք մեծ չեմ էլ դառնա , համենայն դեպս երբեք չեմ ընդունի այս , որ մեծ եմ :)  Ինչիս է հարկավոր մտածելը մեծ լինելու մասին , եթե կարելի է անհոգ , թեթև , ուրախ , երբեմն անմիտ ապրել...  Մեծերին շատ բաները թույլատրելի չէ , շատ բաները անկառավարելի , իսկ փոքրե

Ով եմ ես?????

     Գիտեք, ամեն անգամ, երբ ինձ տարիներ շարունակ հանձնարարում էին գրել շարադրություն իմ մասին ,թե ով եմ ես,ինչպիսին եմ ես,ինչեր եմ սիրում :Ճիշտ է, մասամբ ես կարողանում էի տալ այդ հարցի պատասխանը ,սակայն այժմ ինչ - որ բան փոխվել է , քանի որ ես կարող եմ հանգիստ պատմել իմ մասին ,թե ինչպիսին եմ ես,ինչ եմ սիրում և այլն......... Եվ  գիտեք , իմ կարծիքով ինձ ամենից շատ  փոխեցին սոցիալական  կայքերը, և ես հիմա ազատ կարողանում եմ շփվել իմ ընկերների հետ վիրտուալ աշխարհում և հակառակվելով շատերին պիտի ասեմ, որ համացանցը այդքան էլ վատը չի, եթե դու կարողանում ես ճիշտ ձևով այն օգտագործել:Իսկ հիմա տամ հիմնական պատասխանը ողջ այս նախաբանից հետո, թե ով եմ ես.....      << Մարդը  ոչ հրեշտակ է , ոչ էլ կենդանի, և նրա դժբախտությունը այն է , որ ինչքան շատ է ձգտում հրեշտակի նմանվել, այնքան  շատ է նա վերածվում կենդանու>> Բլեզ Պասկալ     Հրաշալի խոսքեր է գտել Պասկալը բնութագրելու մարդուն և առանց չափազանցության:       Իսկ ես, եթե պատմեմ իմ մասին , ապա պիտի ասեմ ,որ շատ  տարբեր են մարդկանց պատկերացում

Ես հաշվում եմ աշնան գույները

Մեկ ամսից քիչ ավել ժամանակ է մնացել , որպեսզի ավարտվի ամառը և սկսվի աշունը: Աշուն , որը կլինի սկիզբը նոր ուսումնական տարվա ՝ իմ վերջին դպրոցաուսումնական տարվա: Ամենակարևորը կլինի սկիզբը մի ուս.տարվա , որ համոզված եմ ՝ լինելու է չափազանց զբաղված  , հագեցած բազում  թվերով , խնդիրներով  , բառերով, վարժություններով  , ստեղծագործություններով , բայց ոչ ՝ Օդով: Իսկ օդը .. օդը ...  բազմիցս խոսել եմ , թե ինչ է նշանակում ինձ համար և հենց այդ պատճառով էլ բլոգս օդով է  ..     Եվ հենց այդ  հագեցվածության , զբաղվածության պատճառով էլ ես հաշվում եմ աշնան գույները : Ինձ ոչինչ երբևէ  չի գրավել աշնան մեջ , չի էլ գրավի երևի , բացի գույներից: Միակ հետաքրքիր բանը աշնան մեջ ՝ աշնան անթիվ , անհամար գույներ , որոնք հաշվում ես , հաշվում ... Բայց անկոպար են թվում ...  Հենց գույներով է , որ աշունն առանձնանում է մյուս եղանակներից ... 5994,5995,5996,5997.... Սրանք վերջ չունեն  :)