Skip to main content

Հանգստի սինդրոմ

Air blog
Մարդկանց ցանկությունների անվանացանկը տարիների ընթացքում այնքան է աճել , որ փոփոխվում է ոչ թե տարիներով ու ամիսներով , այլ օրերով ու ժամերով :
Դասախոսության յուրաքանչյուր տող գրելու ընթացքում ոչ մի ազդեցություն չի թողնում : Գրում ես , գրում , ութսուն րոպե տանջվում , կռիվ տալիս մատներիդ ու գրիչիդ հետ : Չէ՜ , դուք պիտի դիմանաք այդ  ամենին : Մատները ստեղծված են գրելու համար : Գրելը լավագույնն է քո կյանքում : Այնքան ես խոսում այդ խեղճ մատների հետ , որ նրանք էլ են համոզվում . կգրենք , կգրենք , միայն թե ուղեղդ անջատիր , թող հանգիստ աշխատենք , մենք ունակ չենք  նման բարդ աշխատանքի միաժամանակ :
Թողնում եմ , որ գրեն :
Անջատում եմ ուղեղս ու սկսում չմտածել :
Միշտ կարծել եմ , թե մարդիկ ամեն պահի մտածում են ու կապ չունի ՝ որտեղ են գտնվում ու ինչով են զբաղված : Ուղեղի գլխավոր գործառույթը մտածելն է : Մտածել ՝ ինչպես կարող ես ու ինչ կարող ես : Մտածել մտածելու մասին :
Ցանկությունների անվանացանկում մի մեեեեծ -շա՜տ-շա՜տ մեծ ցանկություն էլ կա . հանգստանալ  )))
Հանգստանալ ուղեղից ու մտածելուց ,  առօրյայից ու նույնությունից , բառերից ...
Մարդիկ միշտ ապրում են նույն կյանքը : Երազում են նույնի մասին  , տանջվում են նույնից  ու սիրում նույնը : Ու ինչքան էլ բոլորը փորձեն ապացուցել , որ նրանցից չկա ու չի լինի , նրանք միշտ նման են ՝ տափակություններով ու երազանքների որոշ պաշարներով , մտածելու հորիզոնական ու ուղղահայաց գծերով , մեղադրելու ու մեղադրվելու ամեն մի հատկությամբ:
Նույնն են հանգստանալու ու հոգնելու  սիրով  :)
Մենք բոլորս հանգստանում ենք աշխատանքից ու դասերից :
Հանգստանում ենք հանգստանալուց :
                                  մոռանալուց
                                   սովորելուց
                                  նայելու ու հիանալուց ...

Ամեն ինչից ամեն պահի հանգստանում ենք : Անհարմար ու անազատ  վայրկյաններն էլ տրամադրում հանգստանալուն : Միայն մի բանից չենք հանգստանում ՝ ինքներս մեզնից :
Հանգստացե՛ք ձեզնից , թողե՛ք հանգիստ ձեր ուղեղը , երազե՛ք , մտածե՛ք այն , ինչ հետաքրքիր է  , փորձե՛ք , կարծե՛ք ու կառուցե՛ք ,  երգե՛ք ու մոռացե՛ք , ստեղծե՛ք ու ԵՐԲԵՔ մի՛ զլացեք : Հանգստացե՛ք  !!!!


.... մենք մոռանում ենք  երեկոյան լույսերի հետ անջատել և մեր ուղեղը ...
                                                                                                         մեզ ...
Հանգստացե՜ք  )))





Comments

BlogNews said…
This comment has been removed by a blog administrator.

Popular posts from this blog

Ես արդեն մեծ եմ

 Ձեռքս էր ընկել հայոց լեզվի 6-րդ դասարանի դասագիրքը: Թերթում , թերթում էի : Չափազանց լավ գիրք էր և ոչ միայն հայոց  լեզուն մատուցելու առմամբ , այլև գիրքն իր հագեցվածությամբ , իմաստուն խոսքերով , տեղեկատվությամբ: Եվ հերթով սկսեցի ընթերցել ասույթները , որ զետեղված էին յուրաքանչյուր դասի վերջում: Կարդում էի և հիանում մեծերի իմաստուն խոսքերով և մտածում , որ , եթե ես այդ տարիքում այդ գիրքը կարդացած լինեի Հանճար կլինեի : Կարդացի , կարդացի և հանկարծ նկատեցի "Ես արդեն մեծ եմ " վերնագրով առաջադրանք ՝շարադրություն գրելու: Չափազանց շատ դուրս եկավ այդ վերնագիրը և մոտ մեկ ամիս մտածում էի , թե ինչ գրել( թե ասա 6-րդ դասարանցին որտեղից գրեր???) : Եվ վերջիվերջո գրիչս , այս դեպքում ստեղնաշարս վերցրեցի ձեռքս: Չէ , չէ , չէ ... Ես մեծ չեմ , ես երբեք մեծ չեմ էլ դառնա , համենայն դեպս երբեք չեմ ընդունի այս , որ մեծ եմ :)  Ինչիս է հարկավոր մտածելը մեծ լինելու մասին , եթե կարելի է անհոգ , թեթև , ուրախ , երբեմն անմիտ ապրել...  Մեծերին շատ բաները թույլատրելի չէ , շատ բաները անկառավարելի , իսկ փոքրե

Ով եմ ես?????

     Գիտեք, ամեն անգամ, երբ ինձ տարիներ շարունակ հանձնարարում էին գրել շարադրություն իմ մասին ,թե ով եմ ես,ինչպիսին եմ ես,ինչեր եմ սիրում :Ճիշտ է, մասամբ ես կարողանում էի տալ այդ հարցի պատասխանը ,սակայն այժմ ինչ - որ բան փոխվել է , քանի որ ես կարող եմ հանգիստ պատմել իմ մասին ,թե ինչպիսին եմ ես,ինչ եմ սիրում և այլն......... Եվ  գիտեք , իմ կարծիքով ինձ ամենից շատ  փոխեցին սոցիալական  կայքերը, և ես հիմա ազատ կարողանում եմ շփվել իմ ընկերների հետ վիրտուալ աշխարհում և հակառակվելով շատերին պիտի ասեմ, որ համացանցը այդքան էլ վատը չի, եթե դու կարողանում ես ճիշտ ձևով այն օգտագործել:Իսկ հիմա տամ հիմնական պատասխանը ողջ այս նախաբանից հետո, թե ով եմ ես.....      << Մարդը  ոչ հրեշտակ է , ոչ էլ կենդանի, և նրա դժբախտությունը այն է , որ ինչքան շատ է ձգտում հրեշտակի նմանվել, այնքան  շատ է նա վերածվում կենդանու>> Բլեզ Պասկալ     Հրաշալի խոսքեր է գտել Պասկալը բնութագրելու մարդուն և առանց չափազանցության:       Իսկ ես, եթե պատմեմ իմ մասին , ապա պիտի ասեմ ,որ շատ  տարբեր են մարդկանց պատկերացում

Ես հաշվում եմ աշնան գույները

Մեկ ամսից քիչ ավել ժամանակ է մնացել , որպեսզի ավարտվի ամառը և սկսվի աշունը: Աշուն , որը կլինի սկիզբը նոր ուսումնական տարվա ՝ իմ վերջին դպրոցաուսումնական տարվա: Ամենակարևորը կլինի սկիզբը մի ուս.տարվա , որ համոզված եմ ՝ լինելու է չափազանց զբաղված  , հագեցած բազում  թվերով , խնդիրներով  , բառերով, վարժություններով  , ստեղծագործություններով , բայց ոչ ՝ Օդով: Իսկ օդը .. օդը ...  բազմիցս խոսել եմ , թե ինչ է նշանակում ինձ համար և հենց այդ պատճառով էլ բլոգս օդով է  ..     Եվ հենց այդ  հագեցվածության , զբաղվածության պատճառով էլ ես հաշվում եմ աշնան գույները : Ինձ ոչինչ երբևէ  չի գրավել աշնան մեջ , չի էլ գրավի երևի , բացի գույներից: Միակ հետաքրքիր բանը աշնան մեջ ՝ աշնան անթիվ , անհամար գույներ , որոնք հաշվում ես , հաշվում ... Բայց անկոպար են թվում ...  Հենց գույներով է , որ աշունն առանձնանում է մյուս եղանակներից ... 5994,5995,5996,5997.... Սրանք վերջ չունեն  :)