Skip to main content

Մարդկային խճանկար (Մի՛ խաբիր)

Երևի նրանցից ոչ ոք չի մտածում, թե ինչու է իր մազերն այդպես հավաքել :
- Հե՜յ , կանաչ տաբատով աղջի՜կ , իսկ դու երբևէ փորձե՞լ ես մազերդ ուրիշ ձև հարդարել :
-Չէ՞ , իսկ ես այդպես էլ մտածում էի :
Դու ժամանա՞կ չունես, երևակայությու՞ն , ուրիշներից կրկնօրինակելու հատկությու՞ն ...
է՞լ ...
Մի ՛ խաբիր ...

-Օ՜՜՜հ.... Չլինի՞ թե ծանր է այդ երեք գիրքը դարերով պահպանած , ծանրություն դարձած պայուսակը:
Էլ մի ՜...
Դու՛ , որ երբեք դաս չես սովորել , բայց այնպես ես այդ պայուսակը բարձրացնում  ~
Մեկն էլ կարծի ՝ ողջ կյանքդ ամփոփել ես այդ գրքերի մեջ ...
Մի՛ խաբիր ...

-"Գծավոր" պատանի ՜՜՜
Դու ինչու՞ ես քեզ այդպես տանջում ...
Հո չեն նեղացրե՞լ ...
Չէ՞...
Վա՜՜՜յյյ...
Դե դարդամտյալի պես մի՛ քայլիր ...
Ո՛չ իմ հոգսերն են քեզ տվել , ո՛չ ԱՄՆ-ի նախագահն ես , ո՛չ էլ նրա եղբոր որդին ...
Հոգնա՞ծ ես ...
100 հատ ավազով լի պա՞րկ ես քարշ տվել ...
Մի՛ խաբիր ...

-Էդ սև ակնոցներն ինչի՞ ես դրել :
Որ քեզ էլ մե՞նք սև երևանք ...
Հա՜ , հա՜՜՜ ...
Սևը դու ես, քո ներքինն ու արտաքինը , որ այդ ակնոցներով միայն պատրանք է ստեղծում , որ դու էլ ես տեսնում աշխարհը գունավոր  ~
Բա հո ե՞ս չեմ սև նայողը ...
 Դու ՜՜՜ , սև ակնոցներով ախպե՜՜ր ....
Դու ՜՜՜ ...
Մի՛ խաբիր ....

-Շա՞տ ես սիրում այդ ժակետը ...
Քեզ սազու՞մ է վարդագույնը ...
Վարդագույնը ոչ ոքի ՉԻ ՍԱԶՈՒՄ ...
Էս շոգին ժակետ չեն հագնում ....
Հա՜ , նո՞ր ես գնել ...
Վա՜յ , ամա՜ն , նոր ձև տալու միջո՞ց ...
Խեղճ երեխա՜՜՜...
Հեռախոսներով ու ֆոտոխցիկներով նկարվելու մոդան անցա՞վ ....
Մնացել ես ժակետի հույսի՞ն ...
Քոռանամ ես ~
Մի՛ խաբիր ....

Մի՛ խաբեք ո՛չ ձեզ , ո՛չ մեզ ...
Ո՛չ Օսկարի եք արժանանալու , ո՛չ Դիորի գովազդում եք նկարահանվելու , ո՛չ էլ Շեյկի հետ ռեստորանում ընթրելու եք ...

Comments

Popular posts from this blog

Ես արդեն մեծ եմ

 Ձեռքս էր ընկել հայոց լեզվի 6-րդ դասարանի դասագիրքը: Թերթում , թերթում էի : Չափազանց լավ գիրք էր և ոչ միայն հայոց  լեզուն մատուցելու առմամբ , այլև գիրքն իր հագեցվածությամբ , իմաստուն խոսքերով , տեղեկատվությամբ: Եվ հերթով սկսեցի ընթերցել ասույթները , որ զետեղված էին յուրաքանչյուր դասի վերջում: Կարդում էի և հիանում մեծերի իմաստուն խոսքերով և մտածում , որ , եթե ես այդ տարիքում այդ գիրքը կարդացած լինեի Հանճար կլինեի : Կարդացի , կարդացի և հանկարծ նկատեցի "Ես արդեն մեծ եմ " վերնագրով առաջադրանք ՝շարադրություն գրելու: Չափազանց շատ դուրս եկավ այդ վերնագիրը և մոտ մեկ ամիս մտածում էի , թե ինչ գրել( թե ասա 6-րդ դասարանցին որտեղից գրեր???) : Եվ վերջիվերջո գրիչս , այս դեպքում ստեղնաշարս վերցրեցի ձեռքս: Չէ , չէ , չէ ... Ես մեծ չեմ , ես երբեք մեծ չեմ էլ դառնա , համենայն դեպս երբեք չեմ ընդունի այս , որ մեծ եմ :)  Ինչիս է հարկավոր մտածելը մեծ լինելու մասին , եթե կարելի է անհոգ , թեթև , ուրախ , երբեմն անմիտ ապրել...  Մեծերին շատ բաները թույլատրելի չէ , շատ բաները անկառավարելի , իսկ փոքրե

Ով եմ ես?????

     Գիտեք, ամեն անգամ, երբ ինձ տարիներ շարունակ հանձնարարում էին գրել շարադրություն իմ մասին ,թե ով եմ ես,ինչպիսին եմ ես,ինչեր եմ սիրում :Ճիշտ է, մասամբ ես կարողանում էի տալ այդ հարցի պատասխանը ,սակայն այժմ ինչ - որ բան փոխվել է , քանի որ ես կարող եմ հանգիստ պատմել իմ մասին ,թե ինչպիսին եմ ես,ինչ եմ սիրում և այլն......... Եվ  գիտեք , իմ կարծիքով ինձ ամենից շատ  փոխեցին սոցիալական  կայքերը, և ես հիմա ազատ կարողանում եմ շփվել իմ ընկերների հետ վիրտուալ աշխարհում և հակառակվելով շատերին պիտի ասեմ, որ համացանցը այդքան էլ վատը չի, եթե դու կարողանում ես ճիշտ ձևով այն օգտագործել:Իսկ հիմա տամ հիմնական պատասխանը ողջ այս նախաբանից հետո, թե ով եմ ես.....      << Մարդը  ոչ հրեշտակ է , ոչ էլ կենդանի, և նրա դժբախտությունը այն է , որ ինչքան շատ է ձգտում հրեշտակի նմանվել, այնքան  շատ է նա վերածվում կենդանու>> Բլեզ Պասկալ     Հրաշալի խոսքեր է գտել Պասկալը բնութագրելու մարդուն և առանց չափազանցության:       Իսկ ես, եթե պատմեմ իմ մասին , ապա պիտի ասեմ ,որ շատ  տարբեր են մարդկանց պատկերացում

Ես հաշվում եմ աշնան գույները

Մեկ ամսից քիչ ավել ժամանակ է մնացել , որպեսզի ավարտվի ամառը և սկսվի աշունը: Աշուն , որը կլինի սկիզբը նոր ուսումնական տարվա ՝ իմ վերջին դպրոցաուսումնական տարվա: Ամենակարևորը կլինի սկիզբը մի ուս.տարվա , որ համոզված եմ ՝ լինելու է չափազանց զբաղված  , հագեցած բազում  թվերով , խնդիրներով  , բառերով, վարժություններով  , ստեղծագործություններով , բայց ոչ ՝ Օդով: Իսկ օդը .. օդը ...  բազմիցս խոսել եմ , թե ինչ է նշանակում ինձ համար և հենց այդ պատճառով էլ բլոգս օդով է  ..     Եվ հենց այդ  հագեցվածության , զբաղվածության պատճառով էլ ես հաշվում եմ աշնան գույները : Ինձ ոչինչ երբևէ  չի գրավել աշնան մեջ , չի էլ գրավի երևի , բացի գույներից: Միակ հետաքրքիր բանը աշնան մեջ ՝ աշնան անթիվ , անհամար գույներ , որոնք հաշվում ես , հաշվում ... Բայց անկոպար են թվում ...  Հենց գույներով է , որ աշունն առանձնանում է մյուս եղանակներից ... 5994,5995,5996,5997.... Սրանք վերջ չունեն  :)