Skip to main content

Viva la Vida ♥

Viva la Vida

-Սիրու՞մ ես պատուհանից նայել :
Իմ ամենասիրելի զբաղմունքներից մեկը երևի պարզապես պատուհանից դուրս նայելն է : Այո՛ ... Երբեմն օդի պակասության պատճառով , երբեմն հետաքրքությունից , երբեմն էլ ձանձրույթից ... Գիտեք՝ 17 տարի է  ես մեր բնակարանի պատուհանից դուրս եմ նայում , բայց ոչինչ չի փոխվում : 
 Դե հաաա ...  Որոշ ծառեր հատեցին ,   ձմռանը շագանակենու թփերը ծածկվեցին ձյան հաստ շերտով ... Դա էլ անցավ .. Նորից նույն շագանակենին :)  աաա՜՜՜՜՜՜ , շատ հարևաններ փոխեցին իրենց պատուհանները : Մի շարք հարևաններ գնացին , որոշները եկան , մահացան, առողջացան  , ամուսնացան  ու երեխաներ ունեցան : Բայց ո՜՜՜չ  .. Ոչինչ էլ չփոխվեց մեր բակում : Մեր պատուհանից կրկին նույն տեսարանն է : Մարդիկ նույնը մնացին ... 
 Նույնը մնաց այն շագանակենին , որ հենվել է իրենից  բարձր կանգնած սոճիին ...
 Հեղափոխություններ այսպես թե այնպես չեն սպասում մեր բակին ... Ո՛չ կկտրեն շագանակենին , ո՛չ այդ սոճին  , ո՛չ էլ բոլոր հարևանները կհեռանան : Շենքերն էլ չեն փոխվի... 4հարկանի շենքը երբեք չի դառնա  երկնաքեր , խնձորի ծառը երբեք էլ չի վերափոխվի բալենու ...
 Մարդու միտքն է փոխվում , այն 1275 գրամանոց (1375 տղամարդկանց մոտ միջինը )  ուղեղն է փոխվում : Այո՛!  Չկարծե՛ք  , թե  փոխվում է քաշը կամ էլ ծալքերն են ավելանում : Ամենևին  ՜՜՜՜ Փոխվում է պարունակությունը , երբ գիրք ես կարդում , երբ ֆիլմ ես դիտում ,երբ պարզապես խոսում  ես:    Եթե դու չպատկերացնես , որ բակիդ շագանակենին կփոխվի կամ կվերանա , այն երբեք էլ չի փոխվի ...  Եթե դու չուզես երազել , ունենալ նպատակ ու հասնել նպատակիդ , ոչինչ էլ  չի ավելանա ....  Ոչ ոք չի կանգնել օդում և այնտեղից գումար չի թափում ... Ոչ ոք այնտեղից  երազանքներ չի շռայլում ... Մարդու միտքն է , որ  սոճու տեղը կանգնեցնում է շագանակենուն  : Մարդ իր ձեռքերով ունակ է ավելին անել  ՝ մտքի թելադրանքով ...  Բայց մարդը ... Շագանակենին  ավելին է մտածում .. ուղղակի այն չի շարժվում , իրավունք ունի շարժվելու : Նրան դեռ այն ժամանակ են  հրամայել չշարժվել : Իսկ մարդը , որ ունակ է շարժվելու ու մտածելու  , որ կարողանում է բոլոր հրամանները շրջանցել , կատարել այն , ինչ հնարավոր չէ , որ կկատարի շագանակենին ... իսկ մարդը լռում է ... մարդը դառնում է ոչինչ ... 
 Շագանակենին կապրի , մարդը իր  մտքի շնորհիվ կմահանա ...   Մա՛րդ եղեք  , մարդի՛կ ... Ժամանակն անցնում է  ♥


Comments

Popular posts from this blog

Ես արդեն մեծ եմ

 Ձեռքս էր ընկել հայոց լեզվի 6-րդ դասարանի դասագիրքը: Թերթում , թերթում էի : Չափազանց լավ գիրք էր և ոչ միայն հայոց  լեզուն մատուցելու առմամբ , այլև գիրքն իր հագեցվածությամբ , իմաստուն խոսքերով , տեղեկատվությամբ: Եվ հերթով սկսեցի ընթերցել ասույթները , որ զետեղված էին յուրաքանչյուր դասի վերջում: Կարդում էի և հիանում մեծերի իմաստուն խոսքերով և մտածում , որ , եթե ես այդ տարիքում այդ գիրքը կարդացած լինեի Հանճար կլինեի : Կարդացի , կարդացի և հանկարծ նկատեցի "Ես արդեն մեծ եմ " վերնագրով առաջադրանք ՝շարադրություն գրելու: Չափազանց շատ դուրս եկավ այդ վերնագիրը և մոտ մեկ ամիս մտածում էի , թե ինչ գրել( թե ասա 6-րդ դասարանցին որտեղից գրեր???) : Եվ վերջիվերջո գրիչս , այս դեպքում ստեղնաշարս վերցրեցի ձեռքս: Չէ , չէ , չէ ... Ես մեծ չեմ , ես երբեք մեծ չեմ էլ դառնա , համենայն դեպս երբեք չեմ ընդունի այս , որ մեծ եմ :)  Ինչիս է հարկավոր մտածելը մեծ լինելու մասին , եթե կարելի է անհոգ , թեթև , ուրախ , երբեմն անմիտ ապրել...  Մեծերին շատ բաները թույլատրելի չէ , շատ բաները անկառավարելի , իսկ փոքրե

Ով եմ ես?????

     Գիտեք, ամեն անգամ, երբ ինձ տարիներ շարունակ հանձնարարում էին գրել շարադրություն իմ մասին ,թե ով եմ ես,ինչպիսին եմ ես,ինչեր եմ սիրում :Ճիշտ է, մասամբ ես կարողանում էի տալ այդ հարցի պատասխանը ,սակայն այժմ ինչ - որ բան փոխվել է , քանի որ ես կարող եմ հանգիստ պատմել իմ մասին ,թե ինչպիսին եմ ես,ինչ եմ սիրում և այլն......... Եվ  գիտեք , իմ կարծիքով ինձ ամենից շատ  փոխեցին սոցիալական  կայքերը, և ես հիմա ազատ կարողանում եմ շփվել իմ ընկերների հետ վիրտուալ աշխարհում և հակառակվելով շատերին պիտի ասեմ, որ համացանցը այդքան էլ վատը չի, եթե դու կարողանում ես ճիշտ ձևով այն օգտագործել:Իսկ հիմա տամ հիմնական պատասխանը ողջ այս նախաբանից հետո, թե ով եմ ես.....      << Մարդը  ոչ հրեշտակ է , ոչ էլ կենդանի, և նրա դժբախտությունը այն է , որ ինչքան շատ է ձգտում հրեշտակի նմանվել, այնքան  շատ է նա վերածվում կենդանու>> Բլեզ Պասկալ     Հրաշալի խոսքեր է գտել Պասկալը բնութագրելու մարդուն և առանց չափազանցության:       Իսկ ես, եթե պատմեմ իմ մասին , ապա պիտի ասեմ ,որ շատ  տարբեր են մարդկանց պատկերացում

Ես հաշվում եմ աշնան գույները

Մեկ ամսից քիչ ավել ժամանակ է մնացել , որպեսզի ավարտվի ամառը և սկսվի աշունը: Աշուն , որը կլինի սկիզբը նոր ուսումնական տարվա ՝ իմ վերջին դպրոցաուսումնական տարվա: Ամենակարևորը կլինի սկիզբը մի ուս.տարվա , որ համոզված եմ ՝ լինելու է չափազանց զբաղված  , հագեցած բազում  թվերով , խնդիրներով  , բառերով, վարժություններով  , ստեղծագործություններով , բայց ոչ ՝ Օդով: Իսկ օդը .. օդը ...  բազմիցս խոսել եմ , թե ինչ է նշանակում ինձ համար և հենց այդ պատճառով էլ բլոգս օդով է  ..     Եվ հենց այդ  հագեցվածության , զբաղվածության պատճառով էլ ես հաշվում եմ աշնան գույները : Ինձ ոչինչ երբևէ  չի գրավել աշնան մեջ , չի էլ գրավի երևի , բացի գույներից: Միակ հետաքրքիր բանը աշնան մեջ ՝ աշնան անթիվ , անհամար գույներ , որոնք հաշվում ես , հաշվում ... Բայց անկոպար են թվում ...  Հենց գույներով է , որ աշունն առանձնանում է մյուս եղանակներից ... 5994,5995,5996,5997.... Սրանք վերջ չունեն  :)